zaterdag 29 september 2018

Boeken

Wat is het heerlijk herfstweer he? Ik heb vandaag een fijne boswandeling gemaakt (wat zijn er al veel paddestoelen te zien!), en daarnaast ook even de kringloop bezocht en een paar inkopen gedaan om zelf weer wat kerstkaartjes te maken. Oja, en ook nog mijn bed en matras (met een beetje hulp van stiefvader die een kar én rijbewijs E bezit) naar het stort gebracht en ook een nieuw bed en matras besteld (ik had al proefgelegen dus dat was makkelijk). Nu mag ik tot woensdag even 'kamperen' op mijn logeermatras op de grond, maar dat is wel te overzien. Ik zal een foto maken als ik het bed heb, maar het lukt mij op dit moment helaas niet om foto's te plaatsen en ik ben nog aan het onderzoeken of dit aan mijn telefoon of laptop ligt (allebei 6+ jaar oud haha).

Zoals altijd heb ik ook weer veel gelezen, zoals dit prachtige boek:

Voor wie ik heb liefgehad

Marcel Vaarmeijer heeft het boek gebaseerd op zijn moeder en as ik het goed begrijp is dit het eerste deel van een trilogie. Louise woont in een verpleeghuis, heeft een goede relatie met verpleegkundige Fabio die haar de dagboeken voorleest die ze toegestuurd heeft gekregen. Tijdens het voorlezen blikken we steeds terug in Louise's verleden en dat is behoorlijk indrukwekkend. Maar ook op hoogbejaarde leeftijd is Louise een vrouw die de zaken slim naar haar hand zet en ze neemt je helemaal voor zich in. Ik wil er niet teveel over verklappen maar dit is absoluut een 'must read' wat mij betreft!

En dat is ook 'Zeven perfecte dagen' van Rosie Walsh. Ook deze kun je gewoon níet wegleggen. 'Want wat als je de man van je leven hebt ontmoet, je daar zeven perfecte dagen mee hebt doorgebracht en dan ineens.. hoor je helemaal niets meer van hem! Je vrienden zeggen dat je hem moet vergeten, maar dat kun je niet want je weet zeker dat er iets aan de hand moet zijn. En stel nou dat er inderdaad een reden is, maar dat je er niets aan kunt veranderen omdat jij de reden bent..' staat er op de achterflap. En ja, dan wíl je de reden weten, omdat je als lezer ook wel ziet dat het gewoon perfect was, die dagen. Het boek heeft een paar verrassende wendingen waardoor het tot het laatst spannend blijft. Heerlijk boek. 

Zeven perfecte dagen

En ik las ook


'Dwalen door Amsterdam' van Simon Carmiggelt. Carmiggelt schreef decennia lang voor 'Het Parool', op zijn eigen unieke manier. Iedereen die in Amsterdam woont of er weleens geweest is, zal hier herkenning in vinden, hier en daar is het een leuke terugblik om het Amsterdam 'van toen' en Carmiggelt heeft een fijne schrijfstijl.

Ik ben op dit moment (onder andere) bezig in de klassieker 'Anna Karenina' van Tolstoj. De reden dat ik het ben gaan lezen is allerleerst omdat ik vind dat ik eigenlijk dé klassiekers wel gelezen moet hebben. Daarbij is het een goed moment om het te lezen, omdat de afgelopen week in Utrecht de voorleesmarathon werd gehouden waarbij 1000 vrouwen in zo veel mogelijk verschillende talen ieder een bladzijde uit dit boek gingen voorlezen. Onder andere een nichtje van mij, op die manier kwam het bij mij onder de aandacht. Ik vind het echt een leuk initiatief.
Een aantal klassiekers heb ik al gelezen, zoals bijvoorbeeld 'Jane Eyre' van Bronte en 'Trots en vooroordeel' van Jane Austen. Deze heb ik beide ook in mijn eigen boekenkast staan. 

Fijne zondag!

vrijdag 14 september 2018

En... het tweede weefwerkje

Meteen na het afronden van het eerste weefwerk, zette ik draden op voor een nieuwe. Een vriendin van onze familie was jarig, zij is zelf ook altijd creatief bezig (haken, schilderen, knutselen, ze leert nu naaien) en verrast iedereen ook regelmatig met leuke handgemaakte cadeautjes. Ik maakte ook al vaker dingen voor haar, nu dus een muurhanger in herfstkleurtjes. 


Helaas moest ik hem wat gehaast afronden, waardoor ik niet helemaal tevreden ben maar ik heb wel veel weeftechnieken kunnen uitproberen in dit werkje, zoals de 'bolletjes' van dikker wol (met een knipoog naar -wederom-  het Nieuw Zeelandse schaap), en de verspringende ribbeltjes van gele wol (midden van het werk). Ook de schuine lijnen heb ik geoefend, zoals jullie kunnen zien. Dat zijn dus géén foutjes ;-)



 En hoe ingewikkeld sommige dingen ook lijken, het valt echt reuze mee. Het is vooral, ik zei het al eerder, relaxed.


Ik ben op mijn vrije woensdag ook nog naar de wolwinkel geweest, en naar de Zeeman, voor wat bolletjes wol. Bij beide 2 gescoord dus ik kan weer even vooruit (binnenkort zien jullie de resultaten en zal ik ook wat meer over die wol vertellen). Bij Zeeman, Wibra en Action hebben ze tegenwoordig altijd wel wol en katoen liggen, in diverse mooie kleuren en voor een leuk prijsje. Dus die blijf ik zeker in de gaten houden. Maar... ik moet toegeven dat ik de wolwinkel om meerdere redenen veel fijner vind. Ten eerste natuurlijk: óveral waar je kijkt liggen bolletjes wol. Maar ook: er zitten altijd mensen te haken, breien, weven etc (in 'onze' wolwinkel is een tafel waar je gezellig kunt aanschuiven), er is zoveel keuze maar vooral: de bolletjes wol zijn echt zo veel fijner dan de goedkopere bolletjes die je bij de budgetzaken kunt halen. Kwalitatief beter (dus blijft veel langer mooi in de was - al maakt dat voor weven natuurlijk niet uit), de kleuren zijn veelal toch écht mooier, ze zijn veel zachter doordat ze helemaal of grotendeels uit echte wol bestaan (en daardoor ook warmer, ademender etc). Ja, de meeste wolletjes zijn wat duurder, maar het is het wel waard vind ik. En ook in een wolwinkel heb je goedkopere en duurdere bolletjes. Er was nu een tafel met opruiming, daar komt een van mijn bolletjes vandaan dus dat was al mooi meegenomen. Toen de vrouwen in de winkel hoorden dat ik met weven bezig was, lieten ze me meteen allerlei werkjes zien ter inspiratie. Dat is dan ook weer het leuke in zo'n winkel: advies op maat. Maar ik heb zelf gekozen, en op hun verzoek beloofd dat ik het resultaat een keer kom laten zien. (ja, ik ben me ervan bewust dat dit ook klantenbinding is, maar het geeft toch een goed gevoel dat men enthousiast is). 

Binnenkort ook nog even 'shoppen' in de goedgevulde wolkast van mijn moeder :-D en dan vlug weer aan de slag! (Alhoewel vlug... in alle enthousiasme ben ik vergeten om 'gewoon' katoenen spandraad te kopen... dat moet ik nog even in mijn systeem krijgen haha). Fijn weekend!

maandag 10 september 2018

Eerste weefwerkje / First weaving!

In mijn vorige post vertelde ik al dat ik aan het weven geslagen was. Dit is het resultaat! Het is niet helemaal foutloos hoor, maar ik vind het toch wel leuk geworden. 


En wat is weven lekker relaxed! Het leuke is ook dat (net als bij ander handwerk) de variatie eindeloos kan: kleuren, verschillende soorten wol, zelfs ander materiaal dan wol kan leuk zijn. Echt moeilijk is het ook niet, vormen zoals deze driehoeken is even tellen maar er is ook van alles mogelijk zonder te hoeven rekenen of tellen.


En ook met patronen is er genoeg te varieren. Ik heb al wat ideeën, dus er komt vast nog wel eens iets voorbij hier!


En ik ben ook een beetje aan het inventariseren welke wol hierbij leuk is, dus mochten er suggesties zijn: graag! Binnenkort ook maar eens een bezoekje brengen aan de wolwinkel hier in de buurt. Dat vind ik een leuk winkeltje, maar omdat ik niet haak of brei, kom ik daar vrijwel nooit. Maar nu heb ik een goede reden :-) 

woensdag 5 september 2018

De herfst in

En.. we gaan de herfst weer in, heerlijk! Ik zag dat ik al een ruime maand niet heb gepost, hoog tijd dus weer voor een update! 
Ik ben weer bezig met wat nieuws: weven. Ik wilde het al langer graag leren, ik heb de techniek in boekjes opgezocht (een aanrader is 'Weven' van de Franse Laura Valfort, maar 'Smûk' van Wimke Tolsma laat ook zien hoe je zelf eenvoudig een weefraam maakt). Ik heb zelf een eenvoudig weefraam gemaakt voor nu, maar mocht ik vaker gaan weven dan overweeg ik wel een bestaand weefraam aan te schaffen omdat dat echt veel sneller weeft. Weven op een eenvoudig weefraam is echter wel zeer ontspannend en bovendien echt heel gemakkelijk.


Ik had wat kleuren bij elkaar gezocht maar ga in dit eerste projectje weinig kleuren gebruiken. Wit, gecombineerd met groen en groenig blauw. Ik ben inmiddels al wat verder (maar het werd te donker om nog foto's te maken), nu heb ik ook al een groene driekhoek erin gewoven. Het is echt leuk om te doen. De dikke wol kocht ik op de wolmarkt in mei, van een Nieuw Zeelands schaap. De rest komt van de kringloop of uit mijn jarenlange voorraad.


Ondertussen hou ik mijn plantjes keurig bij en verbaas mijzelf dat het gewoon lukt! De pannekoekplant groeit na verpotten als een tierelier (ik kan hem zelfs gaan stekken!), de Aloe Vera is nieuw, mijn planten in de vensterbank (niet op deze foto) zien er beter uit dan toen ik ze kreeg en ik ben ook vetplantjes aan het stekken (poging tot) en een aantal blaadjes krijgt inderdaad worteltjes dus dat is zo leuk! 


Waar ik de afgelopen maanden vooral mee bezig was, was onze jaarlijkse optocht waarvoor ik voor mijn zoon en mij Vikingkleding heb gemaakt. Hier even een foto waarbij we de kleding aan hebben (het ziet er wat ongezellig uit met die onherkenbare gezichten). Voor mijn zoon maakte ik de broek uit een oude linnen broek van de kringloop, een tuniek, een helm van vilt en samen knutselden we het schild van karton. Het zwaard komt van de vikingmarkt in Denemarken. Voor mezelf maakte ik de gele onderjurk en het paarse schort. Voor de kettingen maakten we van klein runen'stenen' die we met houten kralen aan een touwtje regen. Vikingjurken hadden toendertijd grote ronde gespen met versiering, daarvoor gebruikte ik de grote ronde versierde metalen oorbellen, ook die vond ik bij de kringloop. Al met al was het leuk om te maken. Ik was op tijd begonnen dus kon lekker op mijn gemak er mee bezig zijn.


Ik zal jullie het weefwerk laten zien als ik het af heb, hopelijk gaat de afwerking ook zoals gewenst maar het lijkt in ieder geval niet al te ingewikkeld.