maandag 18 juni 2018

Verdriet

Meestal blog ik over vrolijke, gezellige dingen maar nu kan ik niet anders dan beginnen met het verdrietige nieuws dat mijn pake (opa) is gestorven. Hij was mijn laatste grootouder, en we mogen van geluk spreken dat hij -meestal in goede gezondheid en tot de laatste 2 weken zelfstandig wonend- bijna 95 jaar is geworden dus daarvoor ben ik wel heel dankbaar. Maar natuurlijk ook verdrietig.


Deze week staat dus een beetje in het teken van afscheid. De generaties schuiven door, van derde generatie zijn we nu ineens de tweede. Maar het is goed zo, hij is rustig ingeslapen na een lang, actief en zingend leven (zoals ook op zijn kaart staat). 


Zaterdag heb ik nog afscheid kunnen nemen, zondag bracht ik voornamelijk thuis door met een boek wat prima bij mijn stemming paste. 


'Samen' gaat over Emily en Robbie, overduidelijk een gelukkig, liefdevol stel maar ze hebben samen een grote geheimen. Het verhaal begint met Robbies dood, en spoelt dan als het ware terug in de tijd zodat we steeds meer ontdekken wat er precies aan de hand is. Het plot zag ik absoluut niet aankomen, en eerlijk gezegd verrasten wel meer wendingen in het verhaal in het verhaal mij. Het verhaal is goed geschreven, en bijzonder opgebouwd omdat het juist níet chronologisch loopt. Ik bleef wel met een paar vragen zitten, maar de hoofdpersonen zijn innemend, je kunt niet anders dan met ze meeleven.

P.s. Op de foto zien jullie een stukje zelfgebakken 'lemon bar' (citroenkoek), recept van Laura's bakery (klik). Zoet, maar toch ook lekker fris en niet moeilijk te maken.

2 opmerkingen:

  1. Sterkte.
    Mooie leeftijd maar het gemis is daar niet minder om

    BeantwoordenVerwijderen
  2. och jeetje das verdrietig nieuws om te horen maar in de 90 is best mooie leeftijd om te worden en mooi dat hij dit werd en was gegeven en mooie herinneringen zijn ook heel veel waard hoe hij was enzo ja das dan even raar gevoel als alles wegvalt een geen pakes beppes en opas omas meer hebt maar voor jou moeder of vader ook moeilijk wat die zijn dan ineens wees want geen ouders meer dat voelt heel vreemd in het begin want je kunt niks meer vragen of een reacties terug krijgenzelf heb ik ook beiden niet meer pake beppe en opa en oma zijn er ook al tijd niet meer het hoort zo te gaan maar toch is het best moeilijk om afscheid te nemen want je bent opeens alles kwijt zo voelt dat snapt dat heel veel sterkte gewenst ook voor je familie even lekker rustig aan doen is dan ook goed en kaarsje branden ook lekker plaatcake leuk dat theehuisje hi hi in de thee

    BeantwoordenVerwijderen